Dag 9 Weer geen carnaval

Vanmorgen weer lekker vroeg wakker na een goede nachtrust. Eddy slaapt even lekker uit want die heeft het gister, in tegenstelling tot mij, wel laat gemaakt. Ik spring zoals gewoonlijk het zwembad in en vind in de catacomben onder het zwembad nog een luchtbed en een paar opblaaskrokodillen. Het luchtbed moet ik wat bijblazen omdat ie lek is. We blijven de ochtend bij de villa en genieten van het uitzicht, het zwembad en boekje lezen. Het valt ons op, dat sinds wij uit Willemstad vertrokken zijn, geen muggenbulten erbij hebben gekregen. Want daar was het heel erg. Er waren avonden dat we met …tig bulten op de enkels thuis kwamen. Gek genoeg vooral op de enkels en geen Deet wat er tegen hielp. En gigantisch jeuken. En nu helemaal niks meer. Vreemd toch?
Omdat vandaag volgens de berichten ( wij nemen ze niet meer serieus) het kindercarnaval begint in Otrabanda gaan Eddy en ik op tijd richting de stad. Onderweg stoppen we weer bij het Flamingopark bij Jan Kok baai maar weer geen flamingo’s te zien. We maken dan toch maar een paar foto’s en er is zelfs een dame die ons saampjes op de foto zet. Natuurlijk is het de bedoeling dat we haar ook even op de foto zetten voor een lege flamingo baai.
Onderweg komen we ook nog een local tegen die iets met cocos probeert te verkopen zoals op zijn bordje is aangegeven. Omdat we al een paar keer voorbij gereden zijn vind ik dat we iets bij hem moeten kopen. Er zit een man met 2 jongetjes koeken met cocos te verkopen en vreselijk lelijke kettingen gemaakt van schelpen. Als ik probeer de ketting open te draaien om om te doen is het slotje zo klein en stijf dat het mij maar de verkoper ook niet lukt om open te maken. De man excuseert zich en vraagt of 20 antiliaanse gulden ook te veel is voor zijn kettingen. Om eerlijk te zijn zou ik hem gratis niet willen hebben maar slijmerig als ik ben zeg ik:” is niet te veel maar ik twijfel nog”. Omdat ze me zo hoopvol aankeken koop ik een cocoskoek en een notenkoek voor 6 NAF en geeft de jongetjes beiden een antiliaanse gulden (NAF). BTW de cocos koek was niet te eten en de pindakoek durfden we niet aan te beginnen.

Na een half uur rijden vanaf onze villa komen we aan in Willemstad. We besluiten de auto weer illegaal bij het Kura Hulanda hotel te parkeren. De bewaakster herkent ons al en doet meteen de slagboom open. Ja we zijn ook geen spat veranderd in een jaar. Via het hotel kunnen we richting de pontjesbrug lopen en de verwachtte drukte blijft uit. Er staan dranghekken en kraampjes met vreterij maar geen optocht. Is het al afgelopen? We zijn toch prachtig op tijd het is 14.10 uur het zou volgens het programma smoordruk moeten zijn. Bij navraag bleek dat het kindercarnaval om 10.00 uur begon ergens hoog in Otrabanda, de kinderen moeten uren lopen en dan komen ze rond 17:00 tot 18:00 uur aan bij de pontjesbrug. Nou wij zijn er helemaal klaar mee. We gaan hier niet uren in de hitte zitten wachten tot die arme kinderen doodmoe arriveren. Dan maar geen carnaval.

Op naar de Jan Thiel baai waar we de tickets gaan kopen voor een overtocht naar Klein Curacao met de catamaran van Bountyadventure. Het is vanaf Willemstad wel 20 minuten oostelijk rijden. Er is ons gezegd dat het kantoor naast de Zanzibar is. En na goed zoeken vinden we het eigenlijk best wel snel. Het meisje vertelt ons dat er nog maar 26 deelnemers zijn en dat er zestig op de boot kunnen. Wij vonden 60 mensen op een catamaran wel veel dus hopen we dat na ons niemand meer boekt.
De catamarantocht kost 98 dollar p.p en daarvoor moet je 7.30 uur opstappen, ontvang je koffie/thee met een broodje, free drinks en een BBQ diner en je komt natuurlijk op het eiland Klein Curacao met zijn witte zandstranden. Morgen zullen we weten of het geld goed besteedt is.

Terwijl we daar weglopen zien we een groene leguaan met een stuk van zijn staart die zich door sissen verweerde van een passant. Even een foto van gemaakt. Je ziet ze hier vaker maar deze was niet zo snel en niet dood want ze worden regelmatig overreden. Op één of andere manier zijn ze gek op zwart asfalt.

Omdat we nu ook in de buurt van Papagayo beach zijn in de Jan Thiel Baai waar ook alle BN’ers graag mogen zitten en waar je in een zwembad kunt dobberen waarvan de achterkant overgaat in de zee kunnen we het niet maken om dat over te slaan.
Het ziet er allemaal gelikt uit. Blonde, gebruinde serveersters met lange staarten die langskomen om je bestellingen te doen terwijl je op een heerlijke relaxbed ligt. Terwijl ze je bestelling intoetsen op hun tablet en nog even met je staan praten komt een ander de bestelling al brengen. Naast onze zitten 1 oudere dame met 3 homo’s van verschillende leeftijden waaronder 2 stewards die luid en duidelijk hun belevenissen delen met de vrouw en de rest van het strand. Ze genieten volop en alle BN’ers die homo zijn worden besproken. Eéntje zegt een leuke date met Gerard Jolink gehad te hebben en dat de date met Gordon ( Gordijn) vreselijk was. En dat afgelopen week Karin Bloemen en Claudia de Breij hier op het eiland waren zoo geweldigggge mensssen. En ondertussen sloegen ze de ene na de andere gekoelde fles rosé achterover.

Wij moesten natuurlijk even het zwembad uitproberen. Hebben wat foto’s gemaakt maar vonden het water niet echt fris. Gelukkig stond er een douche en konden we ons afspoelen. We bestelden wat drinken en daarbij gaf de serveerster aan dat er die dag ook Sushi op het menu stond. Lekker decadent deden we een proefbestelling van alles eentje en eerlijk is eerlijk. Zo lekker hebben we het nog niet eerder gehad. Eddy vind de proef wel genoeg en aangezien we nog een restje kip siam met rijst voor 1 persoon in de koelkast hebben staan neem ik een portie sushi mee naar de villa

Op de terugweg naar de villa reden we van verbazing bijna de berm in. Eindelijk flamingo’s te zien. Maar ja de zon stond zo laag dat het bijna onmogelijk was om het in beeld te krijgen. Maar het is Eddy toch nog enigszins gelukt. Zie foto.

De avond bleven we heerlijk bij de villa. Even rustig eten bij zonsondergang. Er is geen mooier plekje dan daar met zijn tweetjes te zitten en te genieten van de warmte en de rust.

Oh ja en voor de lezers thuis. Ik heb voor het gemak (omdat niet iedereen de emailtje ontving )een reisverslag aangemaakt op waarbenjij.nu. Jullie ontvangen een link en dan kun je ons volgen. Zodra er weer een nieuwe update is ontvang je automatisch een mailtje. Je kunt ook de dagen hiervoor teruglezen zie in de linkerkolom en evt reacties geven. Ik hoop dat ik de emailadressen goed over getypt heb.

Warme groetjes van Eddy en Karla