Dag 7 in Ocean Paradise

Goh wat hebben wij heerlijk geslapen in onze villa. Een stuk rustiger dan in het hotel kom je dan achter. We hebben zowaar uitgeslapen tot 8.30 uur. En natuurlijk gelijk een verfrissende duik genomen in ons zwembad. Zo naakt vanuit je bed het water in. En dan opdrogen op een fijn ligbedje.
Maar dan in één keer hoor je achter je excuse me……….?????? Zul je toch meemaken staat de tuinman zeer geïnteresseerd naar de struiken en planten te kijken en hoe kun je de afstand overbruggen van je ligstoel naar de kleding in de villa? Tja dan maar gewoon doen alsof alle Nederlanders nudisten zijn en doodgemoedereerd in je toedeledokie op zoek naar kleding. Gelukkig bleef hij maar een half uurtje.

Rond een uur of 11.00 uur besloten Eddy en ik om het park maar eens te gaan verkennen en wie weet kwamen we Barry Hay wel tegen. Nou moeten we zeggen dat wij vonden dat we al een luxe villa hadden maar het kon nog veel en veel luxer. Sjonge jonge voor kapitalen staat hier aan de kust en het park is zo uitgestrekt dat het ook nog een groot natuurpark lijkt met bergen en rotsen met daardoor heen een keurig geasfalteerde weg die je bijna nergens zo mooi tegenkomt op Curacao. We moesten best wel veel hoogteverschillen afleggen en uiteindelijk kwamen we bij de kust met het restaurant genaamd “Karakter”. Hier troffen we de upperclass van Nederland aan met Gucci brillen en tassen. Natuurlijk zijn de prijzen er dan ook na in het restaurant. Eddy bestelde een broodje hamburger en mopperde dat de Rolexen hier groter waren dan de hamburger. Als je bestelde mocht je gratis plaatsnemen in de strand en ligstoelen die allemaal keurig geformeerd stonden bij parasollen waar zelfs een lichtje aangedaan kon worden en waar een stopcontact in verwerkt was zodat de zakenmensen hun laptops konden aansluiten of opladen. Gratis wifi was er dan wel weer. Hier dan ook een keurige trap met leuning zodat je makkelijk de Caribische zee in en uit kon voorzien van een douche zodat als je uit het water kwam het zout van je kon afspoelen. Ja haaaa dat vonden we dan wel weer heel prettig en eerlijk is eerlijk dit is vast niet de laatste keer dat wij hier zijn geweest. Wij voelen ons vanaf nu ook zeer upperclass. Maar dat is niet de enige reden. Het snorkelen was hier fantastisch. Hier nog mooiere vissen en planten dan we al eerder gezien hebben.
We gingen op tijd naar de villa terug omdat we ’s avonds om 18.00 uur met Vital hadden afgesproken bij de pontjesbrug aan Otrabanda zijde. Maar voordat we erheen gingen nog even lekker in ons eigen zwembad afkoelen, afspoelen en opdrogen. Om 17.00 uur vertrokken we naar de pontjesbrug aan de kant van Otrabanda want daar hadden we afgesproken met Vital. Van te voren had ik bedacht dat we voor de veiligheid het beste de auto konden parkeren bij Kura Hulanda het hotel waar we vorig jaar hadden gezeten. We deden net alsof we gasten waren en de poort ging keurig voor ons open. Hier was de bewaking niet erg streng. Op het moment dat we aankwamen bij de pontjesbrug ging ie net open.
De pontjesbrug bestaat uit een brug die op bootjes ligt. Zodra er een groot schip/ cruiseschip doorheen moet, vaart de kapitein het buitenste boot/pontje weg. En zo vaart de hele brug met hem mee. Een prachtig gezicht en bij donker helemaal want momenteel hangt de kerstverlichting er nog in en dat maakt de brug nog exotischer. Je kunt je voorstellen dat het wel wat tijd in beslag neemt voordat de brug op en dicht is. Aan de vlaggen kun je zien of ie snel sluit of dat je beter de pont kunt nemen die ligt 50 meter verder dan de brug en daarmee kun je gratis naar de overkant. Ook leuk om te doen. Maar dit keer voer de pont niet en na een kwartier zagen we Vital aankomen wandelen. Het was een leuk weerzien. Vital was magerder geworden sinds de laatste keer dat we hem hadden gezien maar volgens hem kwam dat omdat hij 3 x per week hard loopt. We gingen uit eten in Otrabanda en hadden alle tijd om even lekker bij te praten. Vital woont hier nu vanaf juni 2013 en wil nu zijn huis gaan verkopen in Nederland omdat hij op Curacao wil blijven. Hij werkt bij een Nederlandse hovenier en dat bevalt goed. Tot nu toe is hij hier nog illegaal want zijn verblijfsvergunning is nog niet rond daarom kan hij niet naar Nederland want dan komt hij Curacao geen tweede keer weer in. Nadat we heerlijk gegeten hadden nodigde Vital ons uit om naar “Wet & Wild”te gaan want daar was een goede DJ aldus Vital. Aangezien dat in Punda lag op de vroegere plaats van Mambobeach moesten we weer met de auto en Vital beloofde om met zijn scooter bij de ingang te gaan staan zodat we het makkelijker konden vinden. We reden de Hoge Julianabrug weer over wat een prachtig gezicht was met al die lichtjes van Willemstad onder je. We vonden het vlot en toen we aankwamen bij “Wet & Wild liepen we Sascha Boers tegen het lijf. Die was helemaal verrast dat wij er ook waren. Vroeg of Marjelle er ook was en vond het zo jammer dat ze niet mee was.
Wilfred en Maniella en Talitha waren er ook en Ton Damsma en zijn vrouw Geertje en, het werd een geheel Harlinger onderonsje op het strand bij Mambo beach. We moesten beloven dat we langs zouden komen bij beide stellen dus we hebben het nog druk deze week. Maar even zien of we er aan toe komen.
Ander land, andere gewoontes. Waar het in Nederland normaal is om pas diep in te nacht te gaan stappen om vervolgens pas bij het ochtendgloren weer huiswaarts te keren, begint men in Curacao wat eerder. Rond een uur of vijf ’s middags starten de zogenaamde “Happy Hours” in de clubs. Daarna blijft iedereen er dan rondhangen. Wij waren dan ook al naar NL begrippen vroeg thuis. Half twaalf, maar Eddy had voldoende Polartjes gehad, hoor. Ook apart is dat er verschillende generaties tegelijkertijd op stap gaan. Vaders en moeders met hun dochters in dezelfde club, kom daar in Nederland maar eens om.
We bleven nog even plakken aan de rand van ons eigen zwembad om wat na te praten, zodat we uiteindelijk toch nog laat in ons mandje lagen. De laatste week gaat in…