zondag 2e dag in 'Klooster
Door: Karla
Blijf op de hoogte en volg Eddy en Karla
16 Februari 2014 | Curaçao, Willemstad
Lieve allemaal.
ZONDAG 16 FEBR
------------------
Mijn dag begon vroeg lokale tijd. Om 4.00 uur had ik de eerste ronde al gedaan door een slapend hotel. Het voelt zo relaxed om in de warmte buiten te zijn. Dus ik dacht ik zet een bak thee en ga lekker voor de kamer zitten mijn reisverslag schrijven. Maar ik bleef ook kijken naar de 2 hangmatten die rond het zwembad hangen. Zal ik dat maar even proberen er kijkt toch niemand. Wonder boven wonder lag ik bij de eerste poging gelijk al charmant, nou ja charmant maar wel zonder aan de andere kant in het zwembad te vallen, veilig in. Ik vond het zelfs zo cool dat ik het nog een keer ging proberen en dan mijn telefoon en tijdschrift meenam. En voelde ik het nou goed? werd ik er al bedreven in? Om 6.00 uur hoorde ik de klokken best wel hard luiden met vervolgens een prachtig gezang. . Ik was onder de indruk want hadden ze dan zo vroeg al mensen die de historie van dit eeuwen oude klooster deden herleven? Want het hotel waarin we zitten is eigenlijk een klooster waarin in 1886 fraters uit Tilburg kwamen wonen om het lager onderwijs op te zetten op Curacao. Toen de fraters rond de jaren 80 vertrokken heeft het gebouw dienst gedaan voor verschillende doeleinden maar nadat het vanaf 1995 leegstond werd het vervallen en onbewoonbare pand in 2006 als officieel monument aangewezen. En in 2007 door een soort Hein Buisman Stichting opgekocht en gerestaureerd door zoveel mogelijk lokale aannemers en toeleveranciers waarbij er voor gezorgd werd dat zoveel mogelijk oude details gerestaureerd of in het oude pand zijn terug gebracht. In dit samenspel is een niet commercieel stadshotel ontstaan. Nou ja, niet commercieel.......En nu we wat langer rondkijken moet ik terug komen op mijn eerste indruk "pover". Vooral als je kijkt aan de hand van de vroegere foto's zijn ze er goed in geslaagd om het authentieke karakter vast te houden.
Vanuit mijn hangmat al luisterend naar koorgezang kom ik erachter dat het geen geesten van fraters zijn die zingen maar muziek die zachtjes door de boxen klinkt. Tja......even een illusie minder... maar heel goed gekozen voor het moment van de dag. Overdag klinkt er trouwens ook zeer goede muziek via die zelfde boxen dus er is iemand met goede sfeer- muzieksmaak die hier de hand in heeft gehad. En dan in ěěn keer zie ik het licht worden. Zie foto.
Het ontbijt wordt klaar gezet en Eddy is ook wakker geworden. Omdat ik de eerste ben raak ik in gesprek met de Curacaose Iris van de catering. Iris zegt dat ze me kent .......of ik al eerder in 't Klooster ben geweest...... en na mijn ontkenning blijft ze overtuigt dat ze me kent. Dan gaan we naar overeenkomsten in Nederland en als blijkt dat ze in het Bonifatius heeft gewerkt in Leeuwarden begint het me te dagen. Ja ik heb daar 3 jaar in de pastoriewoning gewerkt voor het FWG en we aten dan daar in het restaurant. Nadat er allemaal anekdotes over en weer waren gegaang konden Eddy en ik eindelijk aan het ontbijt beginnen. En die was goed verzorgd. Vooral het verse fruit was zeer smakelijk. Na het ontbijt lonkte het zwembad en daarna even lekker in de zon lezen en zonnen.
Omdat mijn hielspoor weer erger werd door of bevroren voeten of lang lopen op mijn slippers moest ik dan toch maar even schoenen in Willemstad kopen waar mijn steunzolen in konden. Want hoewel het in Nederland naar mijn idee wel kon de nieuwe rode hoge Macs, hier in Curacao stond het wel erg warm aan de voeten. Kortom geen gezicht. Maar ja toen we naar Willemstad gelopen waren kwamen we er achter dat het zondag was. Dus de winkels waren dicht. Dan maar een broodje voor de lunch halen en weer terug naar het hotel. Gelukkig dat we het broodje zijn gaan eten want toen we weer terug liepen bleek er een paar winkeltjes open te gaan waarvan eentje schoenen had. Ja en dan ben je niet kieskeurig je kijkt waar je zolen in passen. Oh ja inlegzolen.....die lagen nog in het hotel!!!! Geen probleem zei mijn lief ik ga ze halen. Ondertussen ik met de verkoper in gesprek in handen en voeten engels en hij was zo "aardig" om alles in de winkel te laten zien. Maar gelukkig kwam Eddy binnen 20 minuten weer terug had sommige stukken zelfs hard gelopen en kon ik dan de volgens de verkoper nieuwe Nikes van curacaoos leder (is in NL plastic )met zooltjes aanpassen en je wilt het niet geloven ze pasten en zaten goed. Omgerekend 15 euro dus laten we hopen dat ze het 2 weken volhouden. Bijna ik zeg bijna kon ik huppelend naar het hotel terug. Daar weer even zwemmen en in de zon boekje lezen in de hangmat en lekker naar de andere gasten kijken. Morgen gaan we een auto huren spreken Eddy en ik af.
's Avonds weer uit eten op het Wilhelminaplein en lekker mensen kijken. Dat is echt vakantie. En nu gaan we om 22.00 uur slapen
ZONDAG 16 FEBR
------------------
Mijn dag begon vroeg lokale tijd. Om 4.00 uur had ik de eerste ronde al gedaan door een slapend hotel. Het voelt zo relaxed om in de warmte buiten te zijn. Dus ik dacht ik zet een bak thee en ga lekker voor de kamer zitten mijn reisverslag schrijven. Maar ik bleef ook kijken naar de 2 hangmatten die rond het zwembad hangen. Zal ik dat maar even proberen er kijkt toch niemand. Wonder boven wonder lag ik bij de eerste poging gelijk al charmant, nou ja charmant maar wel zonder aan de andere kant in het zwembad te vallen, veilig in. Ik vond het zelfs zo cool dat ik het nog een keer ging proberen en dan mijn telefoon en tijdschrift meenam. En voelde ik het nou goed? werd ik er al bedreven in? Om 6.00 uur hoorde ik de klokken best wel hard luiden met vervolgens een prachtig gezang. . Ik was onder de indruk want hadden ze dan zo vroeg al mensen die de historie van dit eeuwen oude klooster deden herleven? Want het hotel waarin we zitten is eigenlijk een klooster waarin in 1886 fraters uit Tilburg kwamen wonen om het lager onderwijs op te zetten op Curacao. Toen de fraters rond de jaren 80 vertrokken heeft het gebouw dienst gedaan voor verschillende doeleinden maar nadat het vanaf 1995 leegstond werd het vervallen en onbewoonbare pand in 2006 als officieel monument aangewezen. En in 2007 door een soort Hein Buisman Stichting opgekocht en gerestaureerd door zoveel mogelijk lokale aannemers en toeleveranciers waarbij er voor gezorgd werd dat zoveel mogelijk oude details gerestaureerd of in het oude pand zijn terug gebracht. In dit samenspel is een niet commercieel stadshotel ontstaan. Nou ja, niet commercieel.......En nu we wat langer rondkijken moet ik terug komen op mijn eerste indruk "pover". Vooral als je kijkt aan de hand van de vroegere foto's zijn ze er goed in geslaagd om het authentieke karakter vast te houden.
Vanuit mijn hangmat al luisterend naar koorgezang kom ik erachter dat het geen geesten van fraters zijn die zingen maar muziek die zachtjes door de boxen klinkt. Tja......even een illusie minder... maar heel goed gekozen voor het moment van de dag. Overdag klinkt er trouwens ook zeer goede muziek via die zelfde boxen dus er is iemand met goede sfeer- muzieksmaak die hier de hand in heeft gehad. En dan in ěěn keer zie ik het licht worden. Zie foto.
Het ontbijt wordt klaar gezet en Eddy is ook wakker geworden. Omdat ik de eerste ben raak ik in gesprek met de Curacaose Iris van de catering. Iris zegt dat ze me kent .......of ik al eerder in 't Klooster ben geweest...... en na mijn ontkenning blijft ze overtuigt dat ze me kent. Dan gaan we naar overeenkomsten in Nederland en als blijkt dat ze in het Bonifatius heeft gewerkt in Leeuwarden begint het me te dagen. Ja ik heb daar 3 jaar in de pastoriewoning gewerkt voor het FWG en we aten dan daar in het restaurant. Nadat er allemaal anekdotes over en weer waren gegaang konden Eddy en ik eindelijk aan het ontbijt beginnen. En die was goed verzorgd. Vooral het verse fruit was zeer smakelijk. Na het ontbijt lonkte het zwembad en daarna even lekker in de zon lezen en zonnen.
Omdat mijn hielspoor weer erger werd door of bevroren voeten of lang lopen op mijn slippers moest ik dan toch maar even schoenen in Willemstad kopen waar mijn steunzolen in konden. Want hoewel het in Nederland naar mijn idee wel kon de nieuwe rode hoge Macs, hier in Curacao stond het wel erg warm aan de voeten. Kortom geen gezicht. Maar ja toen we naar Willemstad gelopen waren kwamen we er achter dat het zondag was. Dus de winkels waren dicht. Dan maar een broodje voor de lunch halen en weer terug naar het hotel. Gelukkig dat we het broodje zijn gaan eten want toen we weer terug liepen bleek er een paar winkeltjes open te gaan waarvan eentje schoenen had. Ja en dan ben je niet kieskeurig je kijkt waar je zolen in passen. Oh ja inlegzolen.....die lagen nog in het hotel!!!! Geen probleem zei mijn lief ik ga ze halen. Ondertussen ik met de verkoper in gesprek in handen en voeten engels en hij was zo "aardig" om alles in de winkel te laten zien. Maar gelukkig kwam Eddy binnen 20 minuten weer terug had sommige stukken zelfs hard gelopen en kon ik dan de volgens de verkoper nieuwe Nikes van curacaoos leder (is in NL plastic )met zooltjes aanpassen en je wilt het niet geloven ze pasten en zaten goed. Omgerekend 15 euro dus laten we hopen dat ze het 2 weken volhouden. Bijna ik zeg bijna kon ik huppelend naar het hotel terug. Daar weer even zwemmen en in de zon boekje lezen in de hangmat en lekker naar de andere gasten kijken. Morgen gaan we een auto huren spreken Eddy en ik af.
's Avonds weer uit eten op het Wilhelminaplein en lekker mensen kijken. Dat is echt vakantie. En nu gaan we om 22.00 uur slapen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
